Skip Navigation or Skip to Content

Buurtskap De Tuunen: De buurt ben je met elkaar

Een praatje met elkaar maken, een oogje in het zeil houden en elkaar helpen met een boodschap of een klusje dat gedaan moet worden. Daar ben je buren voor. In Buurtskap de Tuunen op Texel draait het allemaal om samen delen, duurzaamheid en natuur. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Leven | Buurtskap de Tuunen

De woningen van de Tuunen zijn energiezuinig en de buitenruimte en voorzieningen worden gedeeld. Buurtbewoners zorgen met elkaar voor een prettige en groene woonomgeving. Samen verbouwen ze voedsel, verzorgen dieren, onderhouden tuinen, snoeien bomen, en sporten en eten samen.

Er woont een mooie mix van bewoners in de Tuunen. In de wijk met 140 woningen zijn er twintig bestemd voor een bijzondere doelgroep. Tien voor het Huis van Tante Jans dat ondersteuning biedt aan mensen met dementie. En tien voor de Novalishoeve dat onderdeel is van de Raphaëlstichting. Die organisatie biedt vanuit een antroposofische visie ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking.

Maar, of je nou iets meer begeleiding nodig hebt dan iemand anders, of dat je wat jonger of ouder bent, iets meer of minder verdient dan een ander… in de Tuunen maakt dat allemaal niets uit. Iedereen heeft wel iets. En iedereen kan op zijn eigen manier iets voor iemand anders betekenen. Buurtbewoners hebben het leuk met elkaar en iedereen hoort erbij. Bewoners ervaren hierdoor meer woongeluk, vrijheid en zelfstandigheid. Iedereen doet wat hij kan voor de buurt en de buren.

Dus als er een oproep in de buurtapp wordt geplaatst of iemand een boor te leen heeft, moet je er snel bij zijn, anders is iemand je voor. En als je op vakantie gaat en je hebt nog beperkt houdbare producten in je koelkast liggen, dan is er altijd wel iemand in de buurt die je daar blij mee kan maken.

Over Buurtskap de Tuunen

In opdracht van de gemeente Texel en woningcorporatie Woontij is de Tuunen ontworpen. Bijzonder in dit project is de tijdelijkheid; de 100 sociale huurwoningen die nu urgent zijn, zouden over twintig jaar weer weg kunnen. Daarom is de ontwikkeling van de Tuunen niet als wijk, maar als landschap opgevat. De verplaatsbare woningen zijn te gast en de onder- en bovengrondse infrastructuur is zo licht mogelijk ingericht.

Terug naar boven